+48 609 440 143
Czy musisz lubić swojego terapeutę?

Czy musisz lubić swojego terapeutę?

Często, czytając wypowiedzi pacjentów w sieci lub słysząc je w gabinecie, dotyczące procesu terapii, czy terapeutów, spotykam się z opinią, że między psychologiem a pacjentem powinna być „chemia”, że jeśli nie zaskoczy od razu lub w miarę szybko, najlepiej zmienić psychoterapeutę, ponieważ i tak nic z tego nie będzie. Czy rzeczywiście?

Z pewnością nie jest łatwo mówić otwarcie o sobie, o swoich intymnych przeżyciach, o których czasami nigdy wcześniej nie mówiłaś/eś, do kogoś, kto wydaje się wycofany, milczący, odrzucający, a może nawet surowy, czy oceniający, więc po co się męczyć? Jednak, omawianie w procesie terapii odczuć wobec terapeuty ma swoją nieprzecenioną wartość.

Sytuacja, kiedy psychoterapeuta budzi twoje negatywne odczucia jest doskonałą okazją do tego, żeby przyjrzeć się sobie w relacji. Zastanowić się nad tym, co takiego wywołuje twoją niechęć, dlaczego tak się dzieje, co z tym przeważnie robisz. Relacja terapeutyczna jest bezpiecznym miejscem, w którym możesz nie tylko omówić, ale też przeżyć to, co dzieje się w relacji, kiedy mówisz o swoich uczuciach, jaki masz wpływ na to, co dzieje się z tobą, co dzieje się z relacją. Może być tak, że psychoterapeuta z kimś ci się kojarzy, a może przeważnie uciekasz od relacji, w których nie czujesz się dobrze, więc nawet nie wiesz, co może z tego wyniknąć.
My terapeuci mówimy o takich uczuciach: „przeniesienie”, co oznacza, że to, co czuje pacjent do terapeuty nie jest przypadkowe, jest związane z jakimiś doświadczeniami w życiu pacjenta, które nieświadomie przenosi na terapeutę. Bardzo często, są to uczucia związane z ważnymi osobami, czy wydarzeniami, wpływające na jego życie i funkcjonowanie w relacjach, dlatego tak cenne jest przyjrzenie się temu.

Paradoksalnie więc im bardziej nie lubisz swojego terapeuty, tym lepiej ;), porozmawiaj z nim o tym! Nie zachęcam do tego, aby tkwić w relacji za wszelką cenę, ale do tego, żeby nie zniechęcać się, kiedy terapeuta i terapia nie wyglądają tak, jak tego oczekiwałaś/eś. Być może skorzystasz na tym bardziej, niż przypuszczałaś/eś.

Czy psychoterapia psychodynamiczna jest dla Ciebie?

Czy psychoterapia psychodynamiczna jest dla Ciebie?

Pacjenci, co zrozumiałe, często zastanawiają się, jaka metoda leczenia będzie dla nich najlepsza. Jeśli chcesz dowiedzieć się, czy będzie to psychoterapia psychodynamiczna, poczytaj.

  • Psychoterapia psychodynamiczna jest metodą leczenia powstałą na bazie psychiatrii oraz uznanych koncepcji psychoanalitycznych.
  • Istnieje wiele teorii w obrębie nurtu psychodynamicznego, dlatego terapeuta ma możliwość wybrania odpowiedniej metody pracy do problematyki pacjenta.
  • Punktem wyjścia do leczenia jest założenie, że na ludzkie życie; jego zachowanie, decyzje, pragnienia mają wpływ nieuświadomione mechanizmy, które można dostrzec w objawach nerwicowych, snach, przejęzyczeniach, nieuświadomionych sposobach tworzenia relacji z ludźmi, również z terapeutą.
  • W psychoterapii psychodynamicznej relacja z psychoterapeutą jest kluczowa. Terapeuta analizuje uczucia, postawy, oczekiwania, które pacjent kieruje do niego oraz do innych ważnych osób.
  • Pacjent jest proszony o to, aby swobodnie dzielił się z terapeutą swoimi skojarzeniami, uczuciami i myślami.
  • Terapeuta łącząc treści usłyszane od pacjenta, z faktami z jego historii oraz własnymi odczuciami z relacji tworzy hipotezy na temat funkcjonowania psychicznego pacjenta.
  • Nowe rozumienie siebie, swoich trudności, sposobów wchodzenia w relacje interpersonalne pozwala pacjentowi na wprowadzanie korzystnych dla siebie zmian.
  • Trwałe zmiany sposobu myślenia, przeżywania czy zachowania, będącego wynikiem doświadczeń z wielu lat życia wymagają czasu, dlatego psychoterapia psychodynamiczna ma zazwyczaj charakter długoterminowy.
  • Sesje terapeutyczne odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu i trwają 45-50 minut.
  • Terapeuta wybiera formę psychoterapii – ekspresywną lub podtrzymującą, w zależności od problematyki pacjenta. Forma ekspresywna oparta jest na pogłębionej analizie nieświadomości pacjenta. Forma podtrzymująca polega na poradnictwie i psychoedukacji. Terapeuta nie dąży do zmiany osobowości pacjenta, aktywnie zachęca go do rozmowy. Praca terapeutyczna koncentruje się na redukcji objawów oraz adaptacji do sytuacji życiowej pacjenta.

Kto skorzysta na leczeniu w formie psychoterapii psychodynamicznej? Praktycznie wszyscy, którzy potrzebują leczenia metodami psychologicznymi. Jest to adekwatna metoda leczenia osób z szerokim spektrum zaburzeń, na przykład:

  • zaburzeń lękowych – stany lękowe, napady paniki, fobie oraz zaburzeń lub objawów o podłożu nerwicowym – natrętne myśli, kompulsje, objawy hipochondryczne,
  • problemów seksualnych – szeroko rozumianego braku satysfakcji w kontaktach intymnych,
  • zaburzeń nastroju – depresyjnych i innych
  • dolegliwości psychosomatycznych – bóle głowy, brzucha, kłucie w klatce piersiowej itp.,
  • zaburzeń osobowości
  • zaburzeń odżywiania – objadanie się, anoreksja.

Jest to również odpowiednia metoda dla osób przeżywających cierpienie, doświadczających w codziennym funkcjonowaniu:

  • problemów ze snem – trudności z zasypianiem, budzenie się wczesne lub w nocy,
  • trudności w tworzeniu i utrzymaniu stabilnych, zadawalających relacji z innymi,
  • trudności w relacjach z bliskimi,
  • nieadekwatnej samooceny,
  • braku satysfakcji z życia.

Jeśli doświadczasz podobnych, do opisanych wyżej trudności, psychoterapia psychodynamiczna to metoda leczenia dla Ciebie.

Czy psychoterapia jest skuteczna?

Czy psychoterapia jest skuteczna?

Zarówno pacjenci jak i terapeuci, często zastanawiają się nad skutecznością psychoterapii. Psychoterapia jest formą leczenia, która przypomina zwykłą rozmowę, a jednak jej celem jest szeroko rozumiana zmiana. Są osoby podważające skuteczność psychoterapii, jednak w świetle obecnego stanu wiedzy na temat funkcjonowania mózgu podważanie skuteczności psychoterapii jest bezzasadna.

Dzięki badaniom Erica Richarda Kandela amerykańskiego neurobiologa, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny z roku 2000 wiemy, że psychoterapia jest metodą mającą bardzo solidne oparcie w teorii medycznej – neuronauce. Wcześniejsze poglądy o małej zmienności mózgu w wieku dorosłym okazały się błędne – neurobiolodzy odkryli, że mózg zachowuje swoją plastyczność również w wieku dorosłym, jedynie intensywność tych procesów jest nieco mniejsza niż w okresie młodzieńczym.

Dzięki odkryciom neuronauki, potwierdzono występowanie zjawisk, które wcześniej opisywali psychoanalitycy: istnienie podświadomości, znaczenie doświadczeń wczesnodziecięcych, znaczenie relacji terapeutycznej w procesie leczenia.

Potwierdzono, że wszystkie szkoły psychoterapeutyczne mające jasne osadzenie w teorii dają szansę na skuteczne leczenie pacjenta, różnią się jednak swoją skutecznością i długoterminową efektywnością. Psychoterapia psychodynamiczna oraz psychoanaliza są jedynymi metodami skutecznego, długoterminowego leczenia, którego celem może być trwała modyfikacja dysfunkcjonalnych wzorców osobowościowych.

Psychoterapia psychodynamiczna w odróżnieniu od innych metod terapii pozwala na leczenie szerokiego obszaru zaburzeń. Jest bardzo skuteczna w leczeniu zaburzeń osobowości, zaburzeń lękowych, nerwicowych, depresyjnych oraz innych złożonych zaburzeń emocjonalnych. Pozwala nie tylko na redukcję objawów, ale także na zmiany w zakresie funkcjonowania społecznego i interpersonalnego (badania Shedlera z 2010 roku).
Istnieją również polskie badania pozwalające na potwierdzenie skuteczności psychoterapii psychodynamicznej. Przeprowadził je Lech Kalita. Pisał też o trudnościach metodologicznych w badaniu skuteczności psychoterapii. Osoby zainteresowane mogą się z nimi zapoznać pod linkiem: http://ptpp.pl/wp-content/uploads/2014/05/kalita-skutecznosc.pdf

Inne źródła:
https://www.kcp.com.pl/skutecznosc/
http://relatio.pl/menu-glowne/psychoterapia/psychoterapia-osadzenie-w-neuronauce/

Podsumowanie:

  • Skuteczność psychoterapii psychodynamicznej jest udowodniona naukowo.
  • Istnienie zjawisk opisywanych wcześniej przez psychoanalityków (np. podświadomości) zostało potwierdzone przez neurobiologów.
  • Psychoterapia psychodynamiczna i psychoanalityczna są najskuteczniejszymi formami terapii leczenia długoterminowego.
  • Dzięki psychoterapii psychodynamicznej możliwa jest trwała zmiana dysfunkcjonalnych wzorców funkcjonowania.
  • Psychoterapia psychodynamiczna pozwala na leczenie szerokiego spektrum zaburzeń.